این روزها فکر هم نمی کنم که بخوام چیزی بنویسم، خالی. نه، خالی کلمه درستی نیست. حرفی برای زدن ندارم چون فکر نمی کنم. اگر هم چیزی می گم، مثل یه ضربه کوچیک روی آب، سطحیه. همه چیزی که توی دست و بالم دارم، آهنگه.