کوره‌راه‌های جنگلی

اینجا یه سری نوشته دیگه بود که در مورد اون‌ها می‌خواستم بگم که چند روز پیش یه مستند داشتم می‌دیدم که توش می‌گفت که حتی اگر خودمون دست‌هامون رو بهم بزنیم، حدود نیم‌ثانیه (شایدم صدم یا دهم ثانیه، یادم نمیاد :دی) طول می‌کشه تا مغز اطلاعات رو دریافت کنه و بفهمه‌اش. بعد حتی می‌گفت که سرعت پردازش اطلاعات و داده‌های شنوایی و بینایی باهم متفاوته و مغز این‌ها رو باهم همزمان و سینک می‌‌کنه و نهایتا جوری می‌شه که ما احساس می‌کنیم که تمام این اتفاقات همزمان باهم اتفاق می‌افتن. کلی مثال‌های دیگه هم هست از این‌که خود مغز/ذهن واقعیت رو دستکاری می‌کنه. همین مثال تاخییر واکنش نشون دادن برام خیلی جالب بوده همیشه. فکر کن انگار ما کلا در گذشته زندگی می‌کنیم و از واقعیت در هرحالتی عقب‌تریم. و حالا ازونجایی که زمان خودش هم یک مفهموم نسبی می‌تونه باشه، چقدر ماجرا پیچیده می‌شه. یعنی حتی به دریافت خودمون از زمان هم می‌شه شک می‌کرد. کلا خیلی بحث جالب و عجیبیه این ارتباط انسان با جهان خارج/واقعیت.

-چقدر این جمله مهم و جالبه واقعا!