People come and people go. ね?

.
خواب برام جز مهمی از سبک زندگیه و می دونم که تاثیر مستقیمی روی کیفیت همه چیز داره. 
.
هری نرم ترین موجود دنیاست.
.
نمی دونم چی باعث میشه من رو یه راهب یا زاهد یا همچین چیزهایی ببینن. خانواده خیلی وقته به این اشاره می کنن که شبیه چنین افرادی هستم، کسایی که میرن به معابد و ریاضت می کشن. و نشستم به این فکر می کنم که اگر تونسته بودم همه ی اون کیفیت هایی که از سبک زندگیم می خوام رو اعمال کنم، اون موقع چی بهم می گفتن. الان که فکرشو می کنم لئو هم اون روزهای اول برخوردمون توی دبیرستان بهم می گفت عارف گوشه گیر. لول
.
دستم درد می کنه و چشمم همینطور. اما به خودم یاداوری می کنم برای چی دارم این کار رو می کنم تا ادامه بدم.
.
مدت خیلی زیادی طول کشید تا معنی حرف هایی که می زدم رو درک کنم. مدت زیادی طول کشید تا به حرف هایی که خودم می زدم باور پیدا کنم. 
.
و شاید زمانی برسه که برگردم نگاه کنم و ببینم که تمام مدت دور خودم دور می زدم. که گیج شدم، که راه رو اشتباهی رفتم. اما این راهیه که باید برم. هیچ راهی تا مقصد صاف و مسطح نیست. یادم نره.