دو شب پیش، با اختلاف یکی از بهترین شب های این چند وقت بود. برای برداشتن یه چیزی رفتم بالکن و شگفت زده به آسمون خیره موندم، در حالی که اشک توی چشمام و لبخند روی لب هام بود و باد سردی که مخصوص چنین زمان هاییه به موها و صورتم دست می کشید. هوا بعد از یه بارون طولانی و شدید تمیز شده بود و یه آسمون سرمه ای زیبا با ابرهای گذری جلوم قرار داشت. برای شهری مثل تهران، موهبت حساب میشه. همیشه منو شگفت زده می کنن، سیریوسم که آبی می تپه و شکارچی که با سگش دنبال خرگوش می گرده. از زمستون دو سال پیش تا به الان که زمان عزیمت این گروه جست و جوئه، دیگه ندیده بودم شون. بعد از اینکه با نور درخشان توی قفس سینه ام خوب نگاهشون کردم و دستمو برای رسیدن به سیریوس به سمت هیچ کجا کشیدم، به دنبال سه پایه و دوربین توی خونه دویدم و تا حدود نیم ساعت بعد همونجا ایستادم و عکس گرفتم. 

اون شب همه ی عکس ها رو ویرایش کردم و صورت های فلکی رو بهشون اضافه کردم تا اینجا بذارم و چیزی رو که میتونم ساعت ها بهش خیره بشم به بقیه نشون بدم، حتی اگر آلودگی نوری مانعم باشه. اما بیان سر سازش باهام نداشت و برخلاف همه ی ذوق دست اولی که داشتم، تا امروز ظهر برام باز نشد. با دیرکرد، اول عکس های عادی رو میذارم و بعد عکس های راهنما. حجم میانگین عکس ها 3 تا 4 مگه، صبور باشید. نور صفحه رو هم زیاد کنید.

عکس ها با راهنما:

در اولین نگاه میشه سیریوس، شباهنگ، درخشان ترین ستاره ی شب رو دید که توی صورت فلکی سگ بزرگ قرار داره و بعد کمربند سه تایی شکارچی رو. بین این دوتا خرگوش هست، پشت سرشون تک شاخ و عقب تر سگ کوچیک. یه شگفتی دیگه که این صحنه داره، مشخص بودن سحابی شکارچی ئه کنار پای عقبش! اینجا و اینجا عکس های اصلی این سحابی رو ببینید.

یه عکس کامل از شکارچی و کمان زیباش، بخشی از پاهای دوپیکر یا دوقلوها، تقریبا کل صورت فلکی گاو و رودی که کنار شکارچی و سگش در جریانه. خوبی سیریوس و شکارچی اینه که حتی اگر هوا آلوده باشه، اون قدر پرنور هستن که زود شناخته بشن.

یه عکس دیگه از همین قسمت که بدن دوپیکر بهتر دیده میشه. 

حدود یک ساعت بعد که همگی توی آسمون جا به جا شدن، میشه صورت فلکی سگ بزرگ رو کامل دید. صورت فلکی کشتی دُم هم بالا اومده. 

اینجا مسیر جوی بیشتر معلومه. بالاش هم گاو و شکارچی هستن. توی صورت فلکی گاو خوشه پروین دیده میشه اما من اون شب نتونستم ازش عکس بگیرم. 

به عنوان آخر این ماجراجویی، این رو ببینید که آخر سال 2018 گرفتم. این رو با کیفیت و حجم اصلی میذارم که لذت ببرید. دیگه فکر کنم بتونین خیلی از صورت های فلکی رو توش تشخیص بدین. نه؟ خوشه ی پروین هم اون بالا سمت راست هست.

.

قرارمون زیر آسمون پر از ستاره ی چشمک زن، اونجا که فرای زمان و مکانه، منتظرم بمون تا هم دیگه رو ملاقات کنیم. ^^