در راستای شنیدن اپیزود آخر ترجمه مستقل انسان خردمند توی ناوکست، یاد یه Ted ای افتادم که چند وقت پیش دیدم(لینک میشه پیداش کنم). میگفت بیاید همه ی احتمال های اختراع ها و کشف های بشری رو به شکل گوی هایی داخل یک گلدون ببینیم. گوی های سفید مربوط به اختراع های خوب، خاکستری برای اونهایی که هم جنبه های خوب داشتن و هم بد، و سیاه برای نابودی کامل. و گوی هایی طلایی هم هستن که راه حلی برای گوی های سیاه میدن. ما تا به حال گوی سیاهی از اون گلدون خارج نکردیم، از اونجایی که هم چنان وجود داریم و تمدن مون رو نابود نکردیم. اما نمی تونیم این احتمال رو ندید بگیریم که در آینده گویی سیاه بیرون نکشیم و باید خطرات هر کاری رو که انجایم میدیم خوب بسنجیم و بر پیشرفت علم نظارت کنیم، چون هیچ اختراعی رو نمیشه نااختراع کرد و از کجا معلوم گوی طلایی به موقع بیرون بیاد تا از گوی سیاه جلوگیری کنیم؟ تا حالا نزدیک ترین چیزی که بهش داشتیم انرژی هسته ای بوده که به عنوان یه گوی خاکستری، فاجعه های زیادی برای خودش به جا گذاشته. اگر این یه گوی سیاه بود یا تحت کنترل در نمیومد، احتمالا ما خودمون خودمون رو نابود کرده بودیم. این ماییم، انسان هایی خداگونه که با بی مسئولیتی روی زمین حکمرانی می کنیم و از این هم فرا تر میریم. کی میرسه که چیزی ما خدایان رو به زمین بزنه؟

زمان خوب و نسباتا طولانی ای رو همراه ناوکست داشتم. یه کم به کارهای باقی مونده برسم و این طرف اون طرف توی چیزهای جذاب دیگه گشت بزنم، کتاب بعدی انسان خداگونه خواهد بود. 

شاید درباره TedTalk هایی که میبینم بیشتر بگم. این ویدئوها-آدمها- علاوه بر شناخت، امیدم رو به جامعه ی بشری افزایش میدن.

.

شاید به نظر برسه زمانی وجود انجمن ها برای شکل گیری این نوع از ارتباط اینترنتی ما لازم بوده و الان با وجود شبکه های اجتماعی مختلف دیگه دوره شون به سر اومده، ولی چیزی که بهش فکر می کنم اینه که اتفاقا الان بهشون بیشتر نیاز داریم و خیلی از مرحله پرت شدیم. این روزها نه کاملا، ولی هر موقع که بتونم توی بهشت توی تاپیک های SNK و Supernatural نظر میدم. با اینکه به روشنی انجمن دیگه اون فعالیت رو نداره، ولی توش احساس راحتی بیشتری دارم و فضاییه که براش جایگزینی پیدا نمیشه. خیلی دیر دارم این حرف رو می زنم و بهش آگاهم اما باید می گفتمش.

.

برای وبلاگ موسیقی گذاشتم. نمی دونم برای همه پخش میشه یا نه، اما حجمش 2 مگه. برای همین اگر زمانی اینجا رو باز کردین، برای چند دقیقه مهمون من باشین.

.



I will just walk my way... .